17 Mart 2015 Salı

İçe Dönüş, Kalbe Bakış

Uzun cümleler kuracak değilim.Bu hallerimi seviyor muyum bilmiyorum,kararsızım. Öyle çok içe kapandım ki. Bilenler bilirler beni zaten kimseye bir şey anlatmam. Derdim mi var,neye sevindim,ne için kalbimde kelebekler uçar, bir ben bilirim.  Hayat benimse,tüm sorumluluğunu da üstlenirim.
İnsanlara olan güvensizliğimde buna büyük etken tabi ki. Yine de hiç yok değildi adına dost dediğim.
Ama şu sıralar hiç bir kimseyle pek içimi döken sohbetler yapmıyorum. Olmuyor mu anlatacak şeyler,ebet oluyor.Yaşıyoruz nihayetinde. Ama ben fazlaca teslimiyet yaşıyorum bu günlerde. Kendime bile ihtiyacım yok sanki, bir O olsun yeterli. Allah'ım huzurumu da sana borçluyum, suskunluğumu da. dillendirme hiç bir vakit,kalbimdeki telaşı. Beni gündelik işlerin derdinden,tasasından,hengamesinden uzak tut. Kalp ve ruh gözüyle iyilikleri görebilmemi, sadece hayırlı olan işlerle meşgul olabilmemi sağla. Ve diğer her şey için gözümü,kalbimi, dünyaya kapamamı sağla.bunun için güç ver,kuvvet ver,irade ver. 
Zorlanıyorum Ya Rabb'im... Susmakta, içimde yaşadığım feveranı anlatmamakta, huzura koşan bu yolda kendi başıma mutluluğu sırtlamakta,hüznü ipeklere sarıp sarmalayıp kendi başıma yaşamakta zorlanıyorum. Bana,kendime yetecek güç vermeni istiyorum. Herkes karakterime ve kalbime güzel yorumlar yaparken ben senden eksiklerimi tamamlamanı ve beni kendime yeter bir insan yapmanı istiyorum.
Yalnızlık adına yazıp çizerken,yakınmak yerine,huzura erdiğimin müjdesini verebilmeyi nasip et zihnime.
----


beynim yeni bir ilaçla uyuşmuş durumda,ayaktayım ama bilmem kaçıncı rüyanın ortasındayım şu anlarda.

anlatmak istediklerimi ifade edebildim mi bilmiyorum. Belki daha sonra,sağlam kafayla aynı konuda yazacaklarım olabilir. "Hayırlısı". 

0 yorum:

Yorum Gönder