Yangın esnasında ilk kurtarılacaklar kadınlar ve çocuklardır.Erkekler sonraya bırakılmıştır.Güç sıralaması yapıldığında böylesi uygun görülmüştür geçmişten geleceğe böyle sürüp gitmiş,akıllara yerleşmiştir.
26 aralık gününden itibaren evimde konuşulan ve çok sık tekrarlanarak zihnime iyice yazılan şey; düşme ve kaza anında hangi elimle karnımı,diğeriyle kafamı korumam gerektiği.
Çarpma ve düşme anında boş bulunup darbe almayayım diye sürekli tembihleniyorum. Ee haliyle düşünüyorum;hangi elimle başımı tutabilir,hangisi ile karnımın sağ tarafını tehlike anında sarabilirim diye.
Bir de herhangi bir araca bindiğimde aklımda beliren yegane cümle;"kafanı sakın arkana dayama.!" Her evden çıkışımda halamdan duyduğum bu cümle artık istem dışı hatırıma düşüyor ve yasladığım gibi başımı çekiyorum.Yani uzun lafın kısası;yeni yürümeye başlayan çocuklar gibi kendimi dış etkenlere karşı korumayı öğreniyorum.
Ama şu var ki şantın iki ucu olsa da, tüm vücudumdan geçmekte olan bir kablo aslında;beyin ile karın boşluğu arasında.
10 yorum:
Her şeye rağmen ne yapıyoruz gülümsüyoruz ve hayata sımsıkı sarılıyoruz :)
Hamiyet;aksini yapmak ve negatif olmak için bir sebep zaten göremiyorum ben...
hehe kelimelerle dans dayama başını dayamaaaa(içindeki ses;) ) çok şekersin...öperim çook... sevgiler...
Persephone;içimdeki ses susmak bilmiyor.hep tembih hep tembih ama olmaz ki böyle:) yorulmuyor daa:) öpüldün...
Sendeki o beyin ve karın arasındaki kablonun rotası sıcacık kalbinin üzerinden geçiyor. Allah seni korusun bebeğim. Güzel kalbinin hatırına beynine zeval vermesin. Tüm kalbimle dilerim :)
daisy;ayhhh ne güzel bir yorumdur bu böyle.güne dualarla başladım bugün.senin yorumunla devam ediyorum...amin canım aminn...hepimiz güzel günler görelim inşallah.
Günaydın:-)
Handan abla;sana da günaydın.çok güzel bir güne açılsın sabahımız:)
Herşeye rağmen hayat güzel ve yaşanılası....
kahve telvesi;kesinlikle...şüphesizz:)
Yorum Gönder